Verslag van de bedevaartswandeling door Heiloo op 12 september 2020.
In het jaar 2020 helaas geen Lourdesreis, want zoals we allemaal weten is heel de wereld in de ban van een naar virus.
Wij als Lourdesgroep Heiloo wilden toch iets organiseren en samen met de VNB en 'ons eigen' Heiligdom, Onze Lieve ter Nood in Heiloo bedachten wij een bedevaartswandeling door Heiloo op 12 september jl.
Hieronder vindt u een verslag van deze dag, gemaakt door Ton Joosten van de Lourdergroep Santpoort.
Een betekenisvolle ontmoeting bij Maria in Heiloo.
Omdat we door de hittegolf van enkele weken geleden niet naar Cuijk konden, gingen we met drie vrienden van de Lourdesgroep Santpoort naar de Bedevaartsdag Onze Lieve Vrouwe ter Nood in Heiloo. Hier werd in navolging van de dag in Cuijk een dag verzorgd door de Lourdesgroep Heiloo en het Heiligdom van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
We werden verwacht om 10.15 uur voor koffie/thee en iets lekkers. Omdat wij op deze zaterdagochtend nog oud papier moesten ophalen om onze eigen kas te spekken waren we pas rond 11.15 uur aanwezig. Helaas hebben we daarom het verhaal over het ontstaan van dit heiligdom moeten missen. Maar uiteraard kan ik het vertellen. Onze Lieve Vrouw ter Nood in Noord-Holland is de grootste Mariale bedevaartplaats in Nederland. De naam Heiloo is een samentrekking van de woorden ‘Heilig’ en ‘Loo’ (Heilig Bos)
Om 12.00 uur was er een eucharistieviering in de bedevaartkapel waar keurig rekening werd gehouden met de coronamaatregelen. De voorganger was pastor Eric van Teijlingen. In zijn verkondiging benadrukte hij nog eens dat Lourdes niet alleen voor zieke en oude mensen is die om genezing komen vragen. Nee het gaat om er te zijn voor die ander, met die ander en een luisterend oor hebben voor elkaar. Helaas werd er niet gezongen in de viering. Althans dat was niet de bedoeling. Maar u begrijpt een Lourdesviering zonder zang is toch geen echte Lourdesviering.
Gelukkig ging er tijdens de communie een zuster achter het orgel zitten en een andere zuster zong een prachtig Engels lied. Ook was er spontaan een pelgrim, Karin Koomen die een Avé Maria ging staan zingen en aan het eind van de viering kon ik het niet laten om bij het uitgaan van de kerk het Te Lourd op de Bergen in te zetten. Na een heerlijke lunch waarvan we genoten in een mooie zonnige tuin werden we in vier groepen verdeeld om een wandeling van zes kilometer te gaan maken in de omgeving.
We liepen naar het landgoed Willibrordus dat al meer dan vijfentachtig jaar een bruisende plek is. “Een gesticht” aan de rand van het dorp, maar tegenwoordig opgenomen in het culturele en recreatieve hart van Heiloo. Psychiatrische instelling St. Willibrordus is in 1929 gesticht door de broeders van Onze Lieve Vrouwe van Lourdes. De gebouwen op het landgoed hebben in de loop van de tijd een nieuwe functie gekregen. Daarna vervolgden we onze weg naar het Witte Kerkje en de Willibrordusput in het hart van het dorp Heiloo. Hier werden we ontvangen door vrijjwilligers van de Witte Kerk met koffie/thee en iets lekkers en werd er door hen iets verteld over deze kerk. Dit kerkje is al meer dan 1000 jaar en is uit de Gotische tijd, de kroonluchters zijn van koper uit 1750/ 1751, gemaakt door Gerrit Goutier en de kansel uit de 2e helft 17 eeuw, met een dooptuin en koperen lezenaars. Vanaf de kerkvloer biedt het tongewelf en de houten balkstructuur uit de 17e eeuw een prachtige aanblik. Na deze bezichtiging liepen we naar de Willibrorduskerk die helaas niet open was.
Omstreeks 16.15 uur kwamen we terug en liepen gelijk door om de lichtprocessie te gaan lopen. We kregen een kaarsje met kapje net zoals in Lourdes en zongen opnieuw het Lourdeslied Te Lourd op de Bergen afgewisseld met weesgegroetjes.
Opnieuw ging Eric van Teijlingen voor samen met een zuster uit het klooster. Bij Maria aan het eind van het prachtige kloostertuin kregen we de zegen en liepen we naar de ontmoetingsruimte waar we een verfrissing aangeboden kregen. Daarna was er voor iedereen nog een overheerlijk kop tomatensoep. De meeste pelgrims gingen moe maar voldaan naar huis. Het was opnieuw een dag vol met betekenisvolle ontmoetingen. Want uiteraard is er veel met elkaar gesproken onderweg.
Na de zegen kwam ik nog in gesprek met een medepelgrim die het even moeilijk had. Ik heb toen maar even mijn hart laten spreken en ben de 1,50 meter maar even vergeten omdat ik hem even wilde troosten. Maria zal ons wel behoeden voor het coronavirus.
Een twintigtal pelgrims bleven er nog genieten van een diner met een heerlijk glas wijn in de refter van het klooster. Om 20.00 uur was ook voor deze pelgrims de dag ten einde.
Lourdesgroep Heiloo ontzettend bedankt voor deze inspirerende dag waarin vele het gevoel hebben gehad even in Lourdes geweest te zijn.
Eveneens dank aan de gastvrije ontvangst van dhr. Dijkstra, hospitality manager, en zijn vrijwilligers van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
Ton Joosten (verslag) Hans Lammers (foto’s) Lourdergroep Santpoort (laatste foto: Liesbeth van Zelst)
In het jaar 2020 helaas geen Lourdesreis, want zoals we allemaal weten is heel de wereld in de ban van een naar virus.
Wij als Lourdesgroep Heiloo wilden toch iets organiseren en samen met de VNB en 'ons eigen' Heiligdom, Onze Lieve ter Nood in Heiloo bedachten wij een bedevaartswandeling door Heiloo op 12 september jl.
Hieronder vindt u een verslag van deze dag, gemaakt door Ton Joosten van de Lourdergroep Santpoort.
Een betekenisvolle ontmoeting bij Maria in Heiloo.
Omdat we door de hittegolf van enkele weken geleden niet naar Cuijk konden, gingen we met drie vrienden van de Lourdesgroep Santpoort naar de Bedevaartsdag Onze Lieve Vrouwe ter Nood in Heiloo. Hier werd in navolging van de dag in Cuijk een dag verzorgd door de Lourdesgroep Heiloo en het Heiligdom van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
We werden verwacht om 10.15 uur voor koffie/thee en iets lekkers. Omdat wij op deze zaterdagochtend nog oud papier moesten ophalen om onze eigen kas te spekken waren we pas rond 11.15 uur aanwezig. Helaas hebben we daarom het verhaal over het ontstaan van dit heiligdom moeten missen. Maar uiteraard kan ik het vertellen. Onze Lieve Vrouw ter Nood in Noord-Holland is de grootste Mariale bedevaartplaats in Nederland. De naam Heiloo is een samentrekking van de woorden ‘Heilig’ en ‘Loo’ (Heilig Bos)
Om 12.00 uur was er een eucharistieviering in de bedevaartkapel waar keurig rekening werd gehouden met de coronamaatregelen. De voorganger was pastor Eric van Teijlingen. In zijn verkondiging benadrukte hij nog eens dat Lourdes niet alleen voor zieke en oude mensen is die om genezing komen vragen. Nee het gaat om er te zijn voor die ander, met die ander en een luisterend oor hebben voor elkaar. Helaas werd er niet gezongen in de viering. Althans dat was niet de bedoeling. Maar u begrijpt een Lourdesviering zonder zang is toch geen echte Lourdesviering.
Gelukkig ging er tijdens de communie een zuster achter het orgel zitten en een andere zuster zong een prachtig Engels lied. Ook was er spontaan een pelgrim, Karin Koomen die een Avé Maria ging staan zingen en aan het eind van de viering kon ik het niet laten om bij het uitgaan van de kerk het Te Lourd op de Bergen in te zetten. Na een heerlijke lunch waarvan we genoten in een mooie zonnige tuin werden we in vier groepen verdeeld om een wandeling van zes kilometer te gaan maken in de omgeving.
We liepen naar het landgoed Willibrordus dat al meer dan vijfentachtig jaar een bruisende plek is. “Een gesticht” aan de rand van het dorp, maar tegenwoordig opgenomen in het culturele en recreatieve hart van Heiloo. Psychiatrische instelling St. Willibrordus is in 1929 gesticht door de broeders van Onze Lieve Vrouwe van Lourdes. De gebouwen op het landgoed hebben in de loop van de tijd een nieuwe functie gekregen. Daarna vervolgden we onze weg naar het Witte Kerkje en de Willibrordusput in het hart van het dorp Heiloo. Hier werden we ontvangen door vrijjwilligers van de Witte Kerk met koffie/thee en iets lekkers en werd er door hen iets verteld over deze kerk. Dit kerkje is al meer dan 1000 jaar en is uit de Gotische tijd, de kroonluchters zijn van koper uit 1750/ 1751, gemaakt door Gerrit Goutier en de kansel uit de 2e helft 17 eeuw, met een dooptuin en koperen lezenaars. Vanaf de kerkvloer biedt het tongewelf en de houten balkstructuur uit de 17e eeuw een prachtige aanblik. Na deze bezichtiging liepen we naar de Willibrorduskerk die helaas niet open was.
Omstreeks 16.15 uur kwamen we terug en liepen gelijk door om de lichtprocessie te gaan lopen. We kregen een kaarsje met kapje net zoals in Lourdes en zongen opnieuw het Lourdeslied Te Lourd op de Bergen afgewisseld met weesgegroetjes.
Opnieuw ging Eric van Teijlingen voor samen met een zuster uit het klooster. Bij Maria aan het eind van het prachtige kloostertuin kregen we de zegen en liepen we naar de ontmoetingsruimte waar we een verfrissing aangeboden kregen. Daarna was er voor iedereen nog een overheerlijk kop tomatensoep. De meeste pelgrims gingen moe maar voldaan naar huis. Het was opnieuw een dag vol met betekenisvolle ontmoetingen. Want uiteraard is er veel met elkaar gesproken onderweg.
Na de zegen kwam ik nog in gesprek met een medepelgrim die het even moeilijk had. Ik heb toen maar even mijn hart laten spreken en ben de 1,50 meter maar even vergeten omdat ik hem even wilde troosten. Maria zal ons wel behoeden voor het coronavirus.
Een twintigtal pelgrims bleven er nog genieten van een diner met een heerlijk glas wijn in de refter van het klooster. Om 20.00 uur was ook voor deze pelgrims de dag ten einde.
Lourdesgroep Heiloo ontzettend bedankt voor deze inspirerende dag waarin vele het gevoel hebben gehad even in Lourdes geweest te zijn.
Eveneens dank aan de gastvrije ontvangst van dhr. Dijkstra, hospitality manager, en zijn vrijwilligers van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
Ton Joosten (verslag) Hans Lammers (foto’s) Lourdergroep Santpoort (laatste foto: Liesbeth van Zelst)
